Vietnam

Na een busreis van 4 uurtjes komen we aan in Ho Chi Minh City (Saigon). Het is best een drukke stad en er rijden echt honderden scooters als je om je heen kijkt! Na een paar minuten wandelen over straat worden we door een omaatje aangesproken, en ze zegt ons dat ze een leuke guesthouse heeft waar we voor 12 dollar per nacht een goede slaapplek hebben. Wij als brave hondjes achter haar aan een steegje in, en eenmaal bij het guesthouse aangekomen heeft ze niet gelogen en hebben we een prettig kamertje voor een mooie prijs!

In Saigon hebben we erg veel gelopen door de leuke straatjes met restaurantjes en marktjes. En zoals bijna elke vrouw, moest Ananda weer wat kopen haha.. Ze had 6 leuke mokken gezien, dus die zijn inmiddels onderweg naar ons koude kikkerlandje. Verder hebben we natuurlijk de beroemde loempia´s getest, en ja ze zijn echt lekker! Natuurlijk zijn we hier ook voor stukje geschiedenis, zo zijn we naar een museum geweest waar je kan zien wat voor ravage er in aangericht tijdens de langdurige oorlog. In het museum is vooral te zien hoe slecht de Amerikanen waren, en dat is eigenlijk het beeld wat je overal krijgt als je in Vietnam dingen over de oorlog bezoekt. Natuurlijk niet altijd onterecht, maar hier was het net even too much. Ze waren ook heel erg trots op hun tripadvisor beoordeling haha! Verder zijn we nog naar de Cu Chi Tunnels geweest, dit is een deel van het ondergrondse gangenstelsel wat gebruikt werd gebruikt door de communisten om guerilla aanvallen uit te voeren op het Amerikaanse leger. Het land boven de Cu Chi tunnels is tijdens de oorlog hevig gebombardeerd en de Amerikanen konden hier maar geen grip op ze krijgen. We waren best onder de indruk van hoe slim de mannen in de tunnels waren en over hoe ze die tijd hebben geleefd. Het begon ook nog hevig te stortregenen waardoor we ons met een beetje inlevingsvermogen, konden voorstellen in wat voor ermbarmelijk omstandigheden hier soms gestreden werd. Aan het einde van de dag kregen we de gelegenheid om zelf nog 120 meter door een gang te kruipen, en die uitdaging zijn we natuurlijk niet uit de weg gegaan! (De gangen waren voor ons grote en dikke westerlingetjes wel wat groter gemaakt ;)

Na 4 dagen zijn we verder naar het noorden gegaan en onze eerste stop was Mui Ne, een met russen overstroomde badplaats (een lange straat van kilomtertje of 7). Als we een beetje om ons heen keken en een ruwe schatting zouden maken was echt 80-90% Russisch, ook alle restaurants adverteerde in het Russisch. Wij verbleven hier in een leuk hotel met een klein zwembadje met uitzicht op zee. We hebben hier eigenlijk niet heel veel spannende dingen meegemaakt, zo zijn we met een scootertje richting de rode en gele zandduinen gereden wat wel tof was om te zien, maar niet al te spectaculair. Het was spannender dat de scooter af en toe stopte en dat ons benzinepeil angstvallig laag werd toen we op een afgelegen zandpaadje stonden. Echt strandweer was het niet, dus na 2 dagen zijn we hem weer gepeerd uit het russische paradijs.

De volgende dag zijn we met de bus naar Dalat gegaan. Dalat is wel een leuk plaatsje dat vrij hoog gelegen is, wat met zich meebrengt dat het hier een stuk koeler is dan in de rest van Zuid-Vietnam. Nou mogen we nog niet klagen, want het was er nog 22 graden, maar toch even wennen! In Dalat zie je erg veel Franse invloeden omdat de Fransen hier tijdens de oorlog een fijne plek hadden waar het lekker koel en fris was. Wij vonden het wel lekker om even een soort van herkenning te hebben, toen we rond het meer wandelde waande we ons in een mix van Duitse bratwursthuizen en leuke Franse huisjes. Dalat is ook de thuisbasis van de Easyriders, dit is een soort orde van motorrijders die erg veel van het land weten en dus ook als gids werken. Via Sabine (Johnny z´n nicht) hadden we het kantoortje door gekregen van de ¨echte¨ Easyriders, dit omdat er tegenwoordig in Dalat meer dan 10 kantoortjes zijn met mannen die zichzelf Easyrider noemen. Na een gezellig gesprek met Mr. Thai (volgens hem was z´n Nederlandse naam Louis van Gaal haha) en Mr. Ba, besloten we de 4-daagse motortour te doen door de Central Highlands met als eindpunt Nha Trang. Tijdens de tour zijn we echt van de gebaande paden en van de 4 dagen hebben we 2 dagen echt geen toerist gezien, wat we wel echt gaaf vonden. We zijn bij zoveel dingen geweest dat we ze even opsommen want ´t verhaal is altijd al lang genoeg. We zijn bij een zijdefabriek, een waterval, koffieplantage, dierenopvang, peperplanten plantage, passievruchtplantage, drijvende dorpen, koffiefabriek, Ho Chi Minh Route en een minderheden dorp, en nog wel wat meer dingen die ons even niet te binnen schieten. We hebben tijdens de motortour ook alle keren heel lokaal gegeten en zo waren we een paar keer echt positief verrast van wat voor lekkers ons werd voorgeschoteld voor een prikkie. Vergeleken met de toeristische plekken kregen we dubbel zoveel eten voor de helft van het geld! De laatste avond speelde Vietnam ook nog een voetbalwedstrijd tegen Maleisie, en die hebben we met onze gids en nog andere vietnamezen natuurlijk gekeken, en het bier vloeide rijkelijk! Bij elke slok willen ze wel proosten. Ze hebben hier een simpel woordje voor: YOO! Haha lekker makkelijk toch? Als iemand meer over die motortocht wilt weten moet je het even vragen want anders wordt t echt te veel..

Na een 4 onvergetelijke dagen, en een stijve reet rijker nemen we helaas afscheid bij ons hotel in Nha Trang. Nha Trang is ook een badplaats vol met Russen, maar we willen even een nachtje in een lekker bed slapen voor we de trein pakken naar het midden van Vietnam. We hebben hier wat rondgelopen en rondgekeken, maar er is hier niet veel te beleven. De volgende avond was het gelukkig weer tijd om verder te trekken en stapte we om 21:30 op de trein. We sliepen 2de klasse en we sliepen op het middelste en bovenste bed, wat betekende dat we niet lekker konden zitten, maar rechtstreeks ons bedje in konden duiken. We deelden onze coupe onder andere met 2 soldaten die een die een dikke shotgun in een kist bij zich hadden. Is weer eens wat anders toch? De volgende morgen om 08:30 kwamen we aan in Danang slechts 500km verderop, maarja de treinen rijden hier niet zo snel.. Vanaf het station deelde we een taxi met 2 jongens uit Engeland om in Hoi An te komen.

In Hoi An nog even gezellig ontbeten met z´n vieren ontbeten en toen een hotel gaan zoeken. Nou dat was geen succes, we konden niks goeds vinden voor een aardige prijs, en toen kwamen we een meisje tegen die wel een goed en luxe hotel wist voor 10 dollar. Wij lopen en lopen en zeggen zijn we er al? ja bijna! zei ze, en na 3 kilometer kwamen we eindelijk aan en vertelden de receptionisten dat de voordeligste kamer 25 dollar was! Wij natuurlijk weinig geslapen, dus snel pissig haha! Weer omgekeerd en we mochten de kamer nog hebben voor 20 dollar, maar die kamer mochten ze natuurlijk ergens steken waar de zon nooit schijnt :) Uiteindelijk toch een aardige luxe kamer gevonden inclusief ontbijtbuffet en dat was zeker lekker! Hoi An heeft een heel mooi oud stadscentrum met Vietnamese, Chinese en Japanse invloeden en is een walhalla voor mensen die goedkoop kleding op maat willen laten maken. Wij hebben dit aan ons voorbij laten gaan. We hadden ook niet zo´n geluk met het weer, dus hebben ook de nodige pyjamafeestjes gehouden..

We verlieten Hoi An in de regen om naar Hue te vertrekken. Vanuit Hue regeerde de koningen het land en het was de stad waar Ho Chi Minh naar school ging. We waren eigenlijk van plan Hue op een scootertje te gaan verkennen, maar door de regen besloten we met een tour mee te gaan. Tijdens de tour gingen we naar de oude citadel en een paar grote complexen met graftombes van enkele overleden koningen. Ananda kreeg het bij een pagode ook nog aan de stok met een toiletjuf, omdat ze vertikte onze diva een toiletpapiertje te geven en haar ook nog eens negeerde. Dat pikte ze niet en natuurlijk hebben we ook ons kwartje terug geeist haha! In Hue verbleven we in een hele toffe homestay bij een klein kereltje die echt alles voor je regelt, en hij nodigde alle gasten uit om in de avond bij hem te komen eten! We sliepen overigens de eerste nacht in een ontzettend kitscherig, versailles look a like, hotel omdat de man van het guesthouse zieke gasten had die hij niet kon laten gaan.

Na Hue wilde we naar Phong Nha gaan een kleine plaats waar echt geen ruk te beleven is, alleen in de buurt zijn een paar hele mooie grotten. De man van ons guesthouse had tickets voor ons geregeld alleen we zouden met het plaatselijke vervoer gaan (door het tijdstip dat we wilden vertrekken). Wij werden netjes op tijd afgezet en namen plaats in het busje, maar ze maakte nog niet bepaald aanstalte om te vertrekken. Dus na een uur zitten vraagt Johnny van goh hoe laat gaan we rijden dan? En nog geen minuut later startte de chauffeur te bus en vertrokken we.. Hadden we dat maar eerder geweten!

Eenmaal aangekomen bij Phong Nha werden we langs de weg gedropt en is er gelukkig een man die toevallig onze vorige hostel eigenaar kent, en verteld welke kant we op moesten lopen. Daar eenmaal een kamertje gevonden en lekker wat gegeten duiken we vroeg ons bed in, want de volgende dag willen we de grotten gaan bezoeken en in de avond alweer de nachtbus pakken richting Hanoi. De volgende morgen worden we wakker en we boffen weer, het regent! Ons plan om een scooter te huren valt dus eigenlijk weer letterlijk in het water. We kwamen aan het ontbijt een meisje tegen dat we eerder hadden gezien in Hue, en zij vertelde dat ze redelijk goedkoop een tour had gevonden. Wij eerst naar de enige pinautomaat in het dorp om geld te regelen voor die tour werken al onze pasjes niet! Wij vol hoop dat we met creditcard kunnen betalen bij het kantoor en jahoor het staat op de deur! Maar in Azie staan er wel vaker dingen op deuren en bordjes die niet helemaal waar gemaakt kunnen worden. Inmiddels hebben alle mensen van de tour zich verzamelt bij het kantoor en is het wachten op ons. Volgens de touroperator kunnen we wel mee gaan en vanavond pinnen, maar dat waren we niet van plan want het werkt echt niet! Uiteindelijk was er een Nederlands meisje, dat ons 35 euro leende om alsnog met de tour mee te gaan. Eerst maakte we 2 stops waarbij we uit de bus moesten gaan (in de stortregen), om vervolgens alleen naar een verhaaltje te luisteren.. Waarom laat je ons dan naar buiten gaan? Vast typisch Vietnamees?! Even later kwamen we aan bij de Paradise cave, een hele mooie grote grot waar het op sommige plekken wel 50 meter hoog was. De tweede grot die we zouden gaan bezoeken was de Dark cave en over die grot bestond nogal wat onduidelijkheid bij de organisatie. We hadden van te voren gevraagd moeten we zwemkleding en een badlaken meenemen? Maar dat hoefte niet.. en een ander meisje vroeg of we moesten zwemmen en we zouden maar tot onze knieen in het water gaan. Nou nadat we met een zipline het water overstaken, mochten we direct de grot in zwemmen! Top organisatie haha.. We konden gelukkig het een en ander lenen van mensen en ons afdrogen met iemands sarong. Verder konden we in de grot met z´n allen in een groot modderbad wat natuurlijk 1 grote chaos werd, en iedereen had de modder overal zitten waar je het eigenlijk niet hebben wilt. Na de grotten en het laatste avondmaal in Phong Nha zijn we op de nachtbus gestapt naar Hanoi waar we de volgende ochtend aan kwamen.

In Hanoi hadden we een fijne kamer gevonden wat een beetje voelde als ons eigen geheime torenkamertje. We zijn hier onder andere naar het mausoleum van Ho Chi Minh geweest en hebben lekker aan het meer gezeten in de binnenstad. Na 2 dagen zijn we vertrokken naar de Halong Bay, dit is een ontzettend mooie baai met grote rotsformaties in het water. We hadden de meest luxe kamer gereserveerd en betaalde daar 20 dollar extra voor, daarvoor zouden we een o.a een koelkast, mineraal water en vers fruit op de kamer hebben.. maar helaas dat ging niet helemaal goed en na het melden kregen we wel 2 hele sinasappels, een appel en een paar mini mandarijnen.. Top! We hebben verder wel een hele toffe tijd gehad, zo hebben we nog een grot bezocht, hebben we samen door de baai geroeid in een bootje, en hebben we tot in de nacht op het dek gedanst met allemaal leuk verlichtte boten om ons heen. Bij terugkomst in Hanoi nog een een klacht ingediend, maar we kregen niks terug van de reisorganisatie. De hosteleigenaar bij wie we geboekt hadden wilden ons wel tegemoet komen en gaf ons nog 10 dollar terug. We hadden Hanoi eigenlijk al wel een beetje gezien, maar we hadden onze tickets naar Bangkok al een stuk van te voren geboekt ivm de prijsstijgingen van de vliegtickets, wat betekende dat we ons nog 3 dagen in Hanoi moesten vermaken. We hebben gewoon lekker gechilld en film gekeken, en we zijn af en toe wat door het oude centrum gewandeld. 72 hele uren later was het dus tijd om het vliegtuig in te stappen richting Bangkok, maar daarover later meer!