Laos

Eenmaal aangekomen in Huay Xai, het plaatsje aan de grens van Laos, stappen we direct naast het kantoortje van de Gibbon experience uit. Dat kwam mooi uit want we moesten ons daar melden om de volgende dag mee te gaan met deze supertoffe jungletrekking!We moesten 4.900.000 Lao kip betalen, wat voor ons betekende dat we 5x moesten gaan pinnen om het te kunnen betalen, want we konden maar 100,- per keer opnemen. Na het aanmelden zijn we met onze rugzakken naar het dichtstbijzijnde hostel gelopen voor een slaapplek. In Huay Xai is echt helemaal niks te beleven en het wordt eigenlijk alleen aangedaan door mensen die de Gibbon experience willen doen of die op de slowboat naar Luang Prabang willen stappen, wat ook onze volgende bestemming zal zijn. Die avond hebben we wat rondgelopen en een happie gegeten. We waren alleen nog niet helemaal klaar voor de volgende dag, nouja wij? Ananda had namelijk al dagen last van jeuk en pijn onder dr voet. We dachten dat het vast een schimmeltje zou zijn maar na contact met Charlotte, wiens zus een artsenopleiding doet, kregen we te horen dat het er niet uitzag als een schimmel en toen zijn we maar even verder gaan googlen. Na 1 minuut hadden we al gevonden wat er was, Nannie had een parasiet (kruipworm) in haar voet zitten!! Wij weer met het thuisfront bellen om te vragen wat voor medicatie er tegen zou werken. Natuurlijk was de apotheek in Huay Xai al gesloten, maar we vestigde onze hoop op de volgende morgen voor 07:30 wanneer we bij de Gibbon moesten zijn. En ja hoor we hadden geluk de dokter was open en had 1 van de doorgekregen medicijnen die Ananda zou ontdoen van haar huisdiertje, voor de prijs van wel één hele euro!

Toen was het tijd voor de gibbon. Na een instructievideo, waarin ons werd verteld dat je het tuigje waarin je hangt net zo moet aantrekken als je luier vroeger, was het nog zo´n 1,5 uur rijden naar de jungle. Eenmaal aan de rand van al het groen gingen met met de auto dwars door de rivier en knalde we over gladde modderpaden. Iedereen uitgestapt, groepjes van 6 gemaakt en toen begon de trekking. Wij als superhelden hadden natuurlijk alleen gympen mee dus we gleden af en toe bijna op onze bakkus.. Maargoed wat modderige schoenen en bruine broeken verder kwamen we aan bij de ziplines die dwars door de jungle lopen. Zo´n stoere jongen als Johnny natuurlijk is, ging hij als eerst en het was echt een vette ervaring! We sliepen de nachten in boomhutten op 40 tot 60 meter hoog en als je aan het douchen was had je gewoon uitzicht over de heuvels en de groene jungle, echt heel tof! We kregen elke maaltijd rijst wat ook door de gidsen per zipline gebracht werd. De tweede dag kregen we na de hike en het zwemmen bij een waterval ( wat nog enige bloedzuigertjes opleverden) ook de gelegenheid om zonder de gidsen te gaan ziplinen over het dal, was super leuk om met zijn 2´en lekker rond te slingeren! Wanneer het echt goed donker werd kregen we ook bezoek van spinnen die nog groter waren als je vuist haha.. Toen er eentje over de grond liep besloot de stoere jongen van net toch maar even op zijn kruk te gaan staan! De Gibbon experience was een unieke ervaring en ondanks de hoge prijs wel zeker de moeite waard.

Eenmaal weer terug in Huay Xai hebben we samen heerlijk pizza gegeten, omdat we 3x per dag rijst wel even zat waren. Daarna tickets geboekt voor de slowboat die ons vervolgens naar Luang Prabang bracht. Het is een tocht van 2 dagen door het prachtige groene land van Laos waarbij je halverwege een nacht slaapt in een klein dorpje, waar we overigens super lekker hebben gegeten bij de Indiaan en de hoteleigenaar vroeg of we wat ¨green stuff¨ van hem wilden kopen hehe..

Aangekomen in Luang Prabang, natuurlijk ver genoeg van het centrum, zodat de tuktuk mannetjes ook nog wat kunnen verdienen vinden we een relaxt hostel, midden in het centrum van de stad. We hebben in Luang Prabang een wandeltochtje gedaan langs de highlights van de stad , alleen omdat we niet zo vroeg waren opgestaan moesten we in de bloedheete zon de berg opwandelen haha! De volgende dag zijn we naar de Kuang Si waterval gegaan met 2 Britse jongens en een stel uit Australie, van wie we gelijk wat leuke tips kregen voor als we in Australie zijn. Het is echt een mooie waterval met meerdere etages waar je in het mentholblauwe water een lekker verfrissende duik kan nemen.
Later die avond hadden we met dezelfde mensen afgesproken wat te gaan drinken bij de Utopia bar, ¨the place to be¨ hier. Nadat we al de nodige biertjes op hadden tijdens onze romantische barbecue aan de rivier vloeide de drank hier ook rijkelijk.. Rond de klok van 00:00 sluiten alle tenten al, en dan verpaatst iedereen zich naar de bowlingarea. Het is niets meer dan een lelijke, met TL-verlichtte bowlingbaan. Een fles plaatselijke vodka met frisdrank kost hier ook maar 7 euro! Dat is niet helemaal goed voor je, zo kreeg Johnny het voor elkaar een bowlingbal tegen z´n enkel aan te gooien! Rond een uur of 02:00 vonden we het leuk geweest en pakte we de tuktuk weer terug naar de stad. De volgende morgen waren we van plan om verder te gaan, maar na gedoucht te hebben en de tassen te hebben gepakt besloten we toch onze doorreis een dagje uit te stellen en onze roes uit te slapen.. Hier in de stad heb je ook een stuk of 10 baguettestalletjes waar je voor maar 1 eurootje echt overheerlijke huge ass broodjes krijgt! Dat gaan we nog missen..

De volgende dag wel de bus gepakt richting Vang Vieng, een 7 uur lang durende busrit dwars door de bergen met ontelbaar veel bochten en een malloot van een bestuurder, maargoed we leven nog en het uitzicht was wel echt super! Vang Vieng staat bekend om het tuben. Je gaat met een binnenband van een grote wagen dobberend over de rivier langs de verschillende barretjes waar je kan beerpongen, volleyballen en lekker kan chillen in de hangmatten. Het was best wel een leuke dag alleen is het hele gebeuren flink kleiner gemaakt doordat er in het verleden in 1 jaar al 27 doden gevallen waren ( door stijf van de drugs of met drank op, de rivier op te gaan of met een slingertouw op de rotsen te duiken) tsja je hebt van die mensen... We zijn verder nog met een mountanbike over een pad met allemaal losliggende keien naar de blue lagoon gefietst waar we lekker gezwommen en gechilld hebben.

Toen was het alweer tijd om Vang Vieng achter ons te laten om naar Vientiane te gaan, de hoofstad van Laos, al kan je het meer een groot dorp noemen. In Vientiane is niet heel veel te beleven, alleen ze hebben wel veel goede bakkerijen en restaurantjes. Via facebook hadden we gezien, dat het Franse stel dat we in Sukhothai (Thailand) hadden ontmoet, ook in Vientiane was dus we besloten ze een berichtje te sturen en we zijn vanaf toen eigenlijk de hele tijd met z´n vieren gebleven. We zijn naar een tempel geweest waar we dachten dat een vredige fakkelceremonie zou plaatsvinden, maar wat we aantroffen was een soort open-air huishoudbeurs 2.0! Het was er echt zo bizar druk en alle stands hadden vertegenwoordigers staan die met 120db door de speakers kwamen.. Later die nacht heeft Johnny nog met zijn vrienden Ajax zitten kijken via Skype! Verder hebben we nog een ontzettende spectaculaire fietstocht door de stad gemaakt (NOT!) en zijn we gaan zwemmen in het zwembad van de nationale bond, waar we de ontzettende grote eer hadden om naast het nationale team van Laos te zwemmen haha.. Na 2 toffe dagen samen was het tijd om weer afscheid te nemen van Pierre en Laetitia, en hebben we afgesproken elkaar op te komen zoeken als we weer terug zijn, dus we zijn benieuwd hoe dat gaat lopen!

Na Vientiane zijn met met een bus zonder airco (helaas, geen andere opties) naar Kong Lor village gegaan een ritje van slechts 9,5 uur... echt serieus, de sauna´s van de zwaluwhoeve zijn hier niks bij! Kong Lor ligt echt in de middle of nowhere, maar we zijn hier heen gegaan voor een grot van maar liefst 7,5 km lang waar je met een boot in het donker, met slechts een lichtje op je kop, door heen kan varen. Het was wel een bijzondere ervaring, al hadden we er wel iets meer van verwacht. De grot is echter nog niet echt ontdekt door het massatoerisme wat het wel tof maakte. Diezelfde dag zijn we ook alweer weg gegaan richting Pakse. We gingen met een songtieuw ( een jeep, met een omgebouwde laadbak tot zitruimte) die slechts 1x per dag het dorp aandoet om mensen op te pikken. Wij op pad en na een uurtje overgestapt op de volgende en na een uurtje weer overgestapt op de volgende, om na 2 uur eindelijk op een normaal busstation te komen. Inmiddels was het al vrij laat en donker en als we de bus naar Pakse zouden pakken zouden we daar midden in de nacht aankomen wat betekent dat alles dicht zit, maar wat bleek, het was ontzettend druk in alle bussen wat betekende dat we er misschien helemaal niet konden komen. Na een bord droge rijst met chilisaus, wat zo gek nog niet was, besloten we met wat anderen die we hadden ontmoet om rond 21:00 toch maar in een relatief rustig en luxe bus te stappen, omdat de nachtbussen ook erg vol zouden ztten. De rit duurt normaal zo´n 6 tot 7 uur, maar 2 uur vertraging is hier meer dan normaal dus we dacht nou dan komen we er in ieder geval, en rond 5 a 6 uur in de morgen gaan er langzaam wel wat dingen open. Maar helaas na wat dommelen en slapen in de bus waren we al om 02:45 in Pakse.. haha daar stonden we dan, alles was dicht en overal waar we heen wilden lopen om te kijken voor een hostel, wachtten bendes van hondsdolle straathonden ons op, dat we dachten nou laat maar! Toen zijn we met zijn 6´en op straat gaan chillen en toen de zon rond de klok van 6 langzaam weer op kwam vonden we een hotel/paleis wat al geopend was en we vonden dat we hier wel een nachtje mochten doorbrengen na afgelopen nacht. We hebben eerst nog even stiekem het ontbijt meegepakt en daarna zijn we lekker verder gaan slapen. We waren in Pakse van plan naar het bolaven plateau te gaan en een mooie tempel te bezoeken, maar daar kwam echt helemaal niks van terecht en we hebben vooral veel gechilld en een working holiday visum voor Australie aangevraagd en bemachtigd!

Twee nachten later vertrokken we vanuit Pakse richting de 4000 islands.. dit zijn 4000 kleine eilandjes gelegen in de Mekong, waar de rivier ongeveer op zijn breedtst is. Wij verbleven op Don Det het eiland met de meeste guesthouses en activiteiten. Het was best een tof eilandje alleen het was er bijna niemand te bekennen, in het drukste restaurantje waren op het hoogtepunt wel 5 tafels bezet. We hebben wel leuke dingen gedaan, we hebben een fietsje gehuurd en zijn we een stuk gaan fietsen naar een ander eiland waar je een rivierstrandje had en hele krachtige watervallen, en tegen zonsondergang zijn we met een klein bootje de rivier op gegaan en hebben we irawaddydolfijnen (rivierdolfijnen) en een hele mooi zonsondergang gezien. Wederom zijn we na 2 nachtjes verder gegaan en was het tijd om Laos achter ons te laten en naar Cambodja te gaan! We hadden echter niet zo´n geweldige reisorganisatie, zo werden we eerst in een te volle minivan naar de grens gebracht, waar we een half uurtje zouden moeten wachten (werd natuurlijk dik 1,5u), om vervolgens nog een uur in een nog vollere minivan over een te gekke off road weg te gaan waarbij we de heerlijke geur van te warme koppeling ons tegemoet kwam. Eenmaal aangekomen bij hun familierestaurant (want ze wilde natuurlijk nog even wat extra verdienen) konden we na een uur weer verder, om uiteindelijk in Siem Reap (Cambodja) aan te komen.

We hebben allebei veel zin in Cambodja en we hopen hier in twee weken veel gave dingen te gaan zien!